Affet...

Hem yetim, hem öksüz...

Hem fakir, hem ihtiyaç duyduğu şeyleri elde etmekten aciz...

Hem hasta, hem zayıf, hem aç...

Ayakkabıları delik deşik, hırkası perişan bir bayram çocuğunun, zengin ve cömert evlerin kapılarını çalarken hissettiği duyguların misliyle kapını çalıyorum...

Ağır hasar altında...

Merhametinden başka hiçbir merhemin iyileştiremeyeceği yaralarla...

Merhametinden başka hiçbir şeye muhtaç olmadığımın kabûlüyle...

İzzetin ve Celalin hakkı için yemin olsun ki, Seninkinden başka hangi kapıyı çalsam açılmadı, hangi yola sapsam, hep çıkmaz sokak...

Ya Rabbe'l-Âlemin!

Beraberimde getirebildiğim tek sermayem olan ümidimi kabûl et...

Affet...