Ümit ve Dalgalar

Uzun zaman önce, Hayfa’da genç bir Filistinli kız yaşardı. Bir gün, çok sevdiği akik kolyesini bir kayalığın sırtından denize düşürdü. O günden sonra, –tâ ömrünün sonuna kadar– nerede bir deniz kıyısı, nerede dalgaların dövüp durduğu bir kayalık, nerede bir koy, bir körfez görecek olsa durur ve bir süre o akik kolyeyi arardı.

İhtiyarlığında bir gün ona dediler:

“Anacığım, sen kolyeni ne vakit yitirmiştin?”

“Yetmiş sene kadar önceydi!” dedi.

Şaşırıp, “Ey ana, daha ne arar durursun o kolyeyi?” diye gülüştüler...

Yaşlı kadın, gözlerini minik yengeçlerin pütürüklü oyuklarına gizlenmeye çabaladığı kayalıkları şöyle bir süzdükten sonra şöyle dedi:

“Denizde bir şeyini yitiren için ümit, karaya vuran her bir dalgadır!”

•••

HÜZÜNLÜ TEBESSÜMLER kitabından alınmıştır...